Jesienna emigracja ptaków

Park Władysławowo

Park Władysławowo

Jesienią na terenie Parku(Władysławowo) ptaki zatrzymują się by odpocząć i nabrać sił do dalszej wędrówki. Częœć z nich zostaje tu krótko, 1-2 dni, inne odpoczywają dłużej, nawet powyżej tygodnia. Podmokle, nadmorskie łąki oraz piaszczyste plaże są ważnym miejscem dla wędrujących siewkowców. Niektóre z tych ptaków pokonują corocznie kilkanaœcie tysięcy kilometrów między syberyjskimi lęgowiskami a zimowiskami w południowej Afryce. Takie długie przeloty odbywają piaskowiec (Calidris alba), biegus rdzawy (Calidris canutus) i biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea). Pokonanie tak dużej odległoœci nie jest możliwe jednym, długim lotem. Konieczna jest pewna liczba miejsc odpoczynkowych na trasie migracji, na których ptaki intensywnie żerują i odnawiają zapasy tłuszczu, służącego jako Ÿródło energii w trakcie lotu. Brak takich miejsc może stanowić poważne zagrożenie dla wielu gatunków. Potrzeba ochrony ich żerowisk jest więc bezsporna. Duże stada siewkowców gromadzą się obecnie w rejonie ujœcia Redy, a jeszcze do niedawna spotykało się je także na łąkach kolo Jastarni i Władysławowa. Mniejsze stadka tych ptaków widuje się jesienią praktycznie na całej długoœci wybrzeża Zatoki Puckiej. Spoœród siewkowców najwczeœniej, bo już z początkiem lipca, wędrówkę rozpoczynają brodŸce (rodzaj Tringa), bataliony (Philomachus pugnax) i czajki (Vanellus vanellus). Gatunki lęgnące się w strefie tundry pojawiają się około dwóch-trzech tygodni póŸniej. Najliczniejszym gatunkiem z tej grupy jest biegus zmienny. W ujœciu Redy jego koncentracje mogą osiągać nawet 1000 osobników. W niektóre sezony licznie pojawia się także najmniejszy przedstawiciel biegusów – biegus malutki (Calidris minuta). Fluktuacje liczebnoœci są częstym zjawiskiem u gatunków z dalekiej północy. W latach wysokiej liczebnoœci lemingów, drapieżniki nie interesują się trudniejszą zdobyczą jaką są dla nich jaja i pisklęta ptaków. Natomiast w lata “bezlemingowe” ptaki są głównym składnikiem ich diety, a wynikiem tego jest bardzo niski sukces rozrodczy i co za tym idzie mniejsza liczebnoœć ptaków podczas jesiennej wędrówki. Poza wymienionymi już gatunkami jesienią można zaobserwować także większe gatunki siewkowców takie jak szlamnik (Limosa lapponica), siewnica (Pluvialis sąuatarola) i kuliki (rodzaj Numenius). Począwszy od sierpnia, wzdłuż wybrzeży intensywnie migrują mewy i rybitwy. Dominują tu takie gatunki jak œmieszka, mewa srebrzysta, rybitwa zwyczajna.

Wyk. mat. A.Janty