Fauna bezkręgowców Nadmorskiego Parku Krajobrazowego

W wodach i wilgotnych terenach lądowych Parku występują m.in. pierścienice. Wśród skąposzczetów najpospolitsze są gatunki z rodzaju Mesenchytraeus (np. M. armatus) oraz Cognettia sphagnetorum, a niekiedy spotkać można rzadkiego łąkowego skąposzczeta Buchholzia fallax. W próchniczej glebie i warstwie ściółki występują przedstawiciele rodzaju Fridericia (np. F. bisetosa, F. galba, F. ratzeli). Z dżdżownicowatych odnotowano powszechne gatunki z rodzaju Dendrobaena (D. rubida, D. octaedra).

Interesującą grupą są niesporczaki (tardigrady) – drobne (0,05–1,2 mm), waleczkowate zwierzęta z czterema parami odnóży, spotykane na mchach, porostach, w glebie i ściółce; żywią się glonami, szczątkami roślin, pierwotniakami, wrotkami czy nicieniami.

Mięczaki reprezentowane są zarówno przez ślimaki, jak i małże.

• W lasach, zaroślach i parkach spotykane są ślimaki lądowe z rodzaju Cepaea, świdrzyki, bursztynki (Succinea putris) oraz winniczek – największy polski ślimak.

• Na drzewach aktywnie poruszają się nagie ślimaki: Lehmannia marginata (do 7,5 cm, żywi się wyłącznie porostami i glonami na korze) oraz czarny „pomrow” Limax cinereoniger (do 20 cm).

• Z rodziny pomrowikowatych pospolity jest Arion subfuscus (3,5–7 cm, żółto-pomarańczowy śluz, gatunek kosmopolityczny).

• W ściółce i na zbutwiałym drewnie spotkać można Discus rotundatus – dawny ślimak leśny, dziś również w parkach i ogrodach.

• W wodach przybrzeżnych i słodkowodnych występują także drobne ślimaki przodoskrzelne (Rissoa inconspicua, R. membranacea) oraz Theodoxus fluviatilis.

Stawonogi stanowią najliczniejszą grupę bezkręgowców:

• Skorupiaki: w glebie i ściółce żyją stonogi (np. Porcellio scaber), a na plażach zmieraczek (Talitrus saltator) – obunóg odżywiający się wyrzuconymi przez morze szczątkami roślinnymi.

• Pajęczaki:

  • Pająki leśne i wydmowe, m.in. Floronia bucculenta, Myrothanus formicaria, Arctosa perita perita, Pardosa calida, Philodromus fallax.

  • Roztocze, przede wszystkim kleszcze – Ixodes ricinus, I. arboricola, a sporadycznie gatunki zawlekane przez ptaki, np. I. festai.

  • Innymi rodzajami są Bdellidae (Bdella iconica), Cunaxidae (Cunaxoides kielczewski), Zerconidae (Parazercon radiatus, Zercon triangularis, Z. zelawaiensis).

• Wije i krocionogi:

  • Wije (np. Lithobius forficatus, Polyxenus lagurus, Nopoiulus fuscus) żyją pod korą, w ściółce i w mrowiskach.

Owady prezentują bogactwo form i trybów życia:

• Motyle: rusałki, bielinki, modraszki, czerwończyki, łuskoskrzydłe Retinia resinella.

• Chrząszcze:

  • Biegaczowate i tęczniki (chronione Carabus sycophanta, Calosoma investigator),

  • żukowate (żuk gnojowy Geotrupes stercorosus, pługowate Aphodius sphacelatus, itp.),

  • ksylofagiczne kózkowate (Prionus coriarius, Tetropium castaneum, Corymbia rubra),

  • sprężykowate (Selatosomus impressus),

  • bleskowate (Anthaxia quadripunctata),

  • omomiłkowate (Cantharis rustica, C. pellucida),

  • omomiłeczkowate (Rhagonycha lignosa, R. testacea).

• Karaczany: Ectobius lapponicus w ściółce i zaroślach.

• Błonkoskrzydłe: osy, trzmiele, mrówki (Formica spp., Lasius mixtus, Nomadini).

• Pluskwiaki:

  • Różnoskrzydłe tarczówkowate, kowal bezskrzydły (Pyrrhocoris apterus),

  • pluskwiaki wodne – Corixa panzeri, Notonecta lutea, Nepa cinerea, Gerris rufoscutellatus.

Meiofauna denna (ząbki, nicienie, Harpacticoida, Ostracoda) rozwija się na dnie Zalewu Puckiego, w zróżnicowanych warunkach trzech stref:

1. Zalew Pucki („wewnętrzna Zatoka Pucka”) – makrofity, liczne grupy bezkręgowców dennych.

2. Płytsza część Zatoki Puckiej (Władysławowo, Swarzewo) – uboższa makrofauna (głównie małże: Mytilus trossulus, Macoma balthica).

3. Strefa przybrzeżna Zatoki Gdańskiej – ekstremalnie dynamiczne warunki przyboju, niewiele gatunków przystosowanych (np. Eurydice pulchra, Bathyporeia pilosa).

Taka różnorodność zbiorowisk i adaptacji sprawia, że Nadmorski Park Krajobrazowy jest jednym z najbogatszych w bezkręgowce obszarów Polski.