Podmokłe tereny, oraz nadwodne zarola są miejscem zakladania gniazd przez remiza (Remiz prenduilinus). Umieszczone są głównie na końcówkach gałązek zwisających nad wodą lub terenem podmokłym. Na tych terenach spotkać można słowika szarego (Luscina luscina), łozówkę (Acrocephalis palustiris), oraz dziwonię (Carpodacus erythrinus). Ten ostatni gatunek pochodzi z Azji i skolonizował teren naszego kraju w ciągu ostatnich 30 lat. Najliczniej na terenie Parku występuje w rejonie ujcia Redy w kierunku Władysławowa.
Znaczną częć terenu Nadmorskiego Parku zajmują tereny uprawne. Awifauna nie jest tu bogata i liczna w gatunki. Typowymi mieszkańcami pól i łąk są skowronek polny (Alauda arvensis), wiergotek łąkowy (Anthus pratensis), pokląskwa (Saxícola rubetra) i pliszka żółta (.Motacilla flava). Ich gniazda zakładane są na ziemi, zazwyczaj pod przykryciem niskiej rolinnoci, przez co są trudne do znalezienia. W bezporednim otoczeniu pól i łąk znajdują się zazwyczaj fragmenty zadrzewień lub różnego rodzaju zaroli ródpolnych. Stanowią one miejsce gniazdowania szeregu gatunków drobnych ptaków wróblowych, takich jak trznadel (Emberiza citrinella), zaganiacz (Hippolais icterina), gąsiorek (Lanius collurio), makolągwa (Acanthis cannabina), piegża (Sylvia curruca) i cierniówka (Sylwia communis). W tego typu krajobrazie spotyka się też kuropatwy (Perdix perdix). Warto też wspomnieć o potrzeszczu {Miliaria calandra), gatunku spokrewnionym z trznadlem, który na terenie Europy zachodniej wyranie zmniejsza swoją liczebnoć. Na terenie parku występuje m.in. koło wsi Rewa.
Sporód gatunków lenych najcenniejszymi elementami fauny są wójcik (.Phylloscopus trocholoides) i dwa gatunki krzyżodziobów: wierkowy (Loxia curviristra) i sosnowy (Loxia pyttyopsittacus) – gatunki bardzo rzadkie w skali kraju. W ostatnich latach brak jest jednak bezspornych dowodów ich gniazdowania. Gniazda obu krzyżodziobów ostatni raz znaleziono kolo miejscowoci Hel-Bór w latach szećdziesiątych. W pasie lasów nadmorskich gniazduje 3-5 par kruka (Corvus corax), gatunku który po objęciu go ochroną znacznie zwiększył swoją liczebnoć. Sporód krukowatych warto wspomnieć też o licznym występowaniu wrony siwej (Corvus corone cornix) w okolicach Jastarni i Juraty. Tam też w połowie lat osiemdziesiątych odnotowano próbę lęgu czarnowrona (Corvus corone corone) w parze z wroną siwą. Czamowron jest zachodnioeuropejskim podgatunkiem wrony pojawiającym się rzadko w Polsce i zazwyczaj u nas nie gniazduje. W lasach na terenie Parku gniedzi się kilka gatunków ptaków drapieżnych. Stosunkowo najliczniej występuje myszołów zwyczajny (Buteo buteo). Stwierdzono też kilka par jastrzębia (Accipiter gentilis), krogulca (Accipiter nisus) oraz co najmniej jedną parę kobuza (Falco subbuteo). Wysoce prawdopodobne jest także gniazdowanie pustułki (Falco tinunnculus). W otulinie Parku przez kilka lat gniedził się bielik (Haliaetus albicilla). Obecnie gatunek ten jest regularnie widywany, lecz nie ma bezspornych dowodów by wyprowadzał pomylnie lęgi. Ptaki drapieżne były przez wiele lat bezmylnie tępione. Nie sposób przecenić ważnej roli jaką pełnia w różnych biocenozach. Obecnie wszystkie podlegają ochronie gatunkowej. Skład awifauny drobnych ptaków piewających nie wyróżnia się specjalnie w porównaniu do innych, podobnych jak w Parku kompleksów lenych. Dominują tu takie gatunki jak: zięba (Fringilla coelebs), piecuszek (Phylloscopus trochilus), rudzik (Erithacus rubecula), piewak (Turdus philomelos), bogatka (.Parus major), gajówka (Sylvia borin), kapturka (Sylvia atricapilla), muchołówka żałobna (Ficedula hypoleuca). Polecamy tak ciekawe tereny.