Unikatowy walor przyrodniczy cechuje brzegi i akweny Nadmorskiego Parku. Jest nim występowanie dwóch rodzimych gatunków morskich ssaków: foki szarej (Halichoreus grypus) i morwina zwyczajnego (Phocoena phocoena). Oba występowały tu licznie, na początku tego wieku były przedmiotem polowań, a zabicie ich premiowano pieniężnie. Do dzisiaj gatunki te są corocznie odnotowywane, lecz nie żyją stale w Zatoce Puckiej. Nim dotknęły je problemy skażeń rodowiska zostały niemal doszczętnie wytrzebione. Stało się to jeszcze przed II wojną wiatową. Dzi foki i morwiny są zwierzętami chronionymi. Wody Zatoki Puckiej na tle innych rejonów polskiego wybrzeża są przez oba gatunki odwiedzane szczególnie licznie. Są też dowody na okazjonalne występowanie w tym rejonie innych gatunków. Z fok pojawiają się foka obrączkowana (Phoca hispida) i pospolita (Phoca vitulina), a z waleni odnotowano dwukrotnie biełuchę (Delphinapterus leucas), delfina butlonosa (Tursiops truncatus) i delfina bialonosego (Lagenorhynchus albirostris).
Morwin zwyczajny (Phocoena phocoena) jest jednym z najbardziej zagrożonych gatunków waleni. Szczególnie dotyczy to stad rezydujących w Morzu Bałtyckim i Cieninach Duńskich. Morwiny zasiedlają głównie zachodnią częć Bałtyku, w polskich wodach centrum ich występowania jest Zatoka Pucka. Gatunek ten należy do najmniejszych przedstawicieli waleni. Większoć dorosłych Morwin nie dorasta 1,80 cm, aich maksymalna długoć wynosi 2 metry. Samice są nieco większe od samców.Ciężar ich wynosi od 45 do 70 kg. W wodach europejskich żyją około 15 lat, rednio dożywają około 7-8 lat. Matka wydaje na wiat mlode co dwa lata, a ciąża trwa 11 miesięcy. Rozród odbywa się od maja do sierpnia, a laktacja trwa zwykle do 6-8 miesięcy. Zapraszamy nad Zatokę Pucką i korzystania z bogatej bazy noclegowej Władysławowa.
Wyk. mat.A.Janty